artrose

Ondersteuning bij artrose

Veel gezondheidsproblemen, waaronder artrose, ontstaan niet omdat het controlesysteem van het menselijk lichaam faalt.

Integendeel. Het controlesysteem blijft functioneren ‒ maar wel op de foute plek, op het foute tijdstip of in een ander bioritme.

Om deze reden zou het doel van elke therapie moeten zijn om de lichaamseigen controlemechanismen zo te stimuleren, dat de opgetreden stoornis op eigen kracht verholpen wordt door middel van natuurlijke mechanismen.

Therapie bij artrose

De nieuwe en moderne fysische vasculaire therapie BEMER biedt de mogelijkheid om de belangrijkste controlemechanismen van de microcirculatie bij stoornissen of ziekten op een complexe manier te stimuleren.

De meest recente inzichten op het gebied van de regulering van de doorbloeding van weefsel, zenuwen en humorale componenten lijken een veelbelovende methode te bieden om ook de beperkte of verstoorde doorbloeding van de organen te stimuleren. Tijdens de fysische therapie wordt een pulserend signaal door het lichaam verstuurd dat gebaseerd is op het bioritme van de patiënt.

Genezingsproces bij artrose

De fysische vasculaire therapie BEMER is een complementaire behandeling en vormt een belangrijke basis voor het genezingsproces bij degeneratieve aandoeningen aan het bewegingsapparaat.

De therapie stimuleert de aanvoer van voldoende voedingsstoffen naar de betreffende weefselcellen en ondersteunt de pijnbestrijding bij artrose.

De doelgerichte behandeling van individuele gebieden dient echter gepaard te gaan met fysische therapie of de toepassing van geneesmiddelen. Deze afzonderlijke maatregelen alleen zijn minder of helemaal niet succesvol.

Zorg dat u op de hoogte bent

    Heeft u vragen over ons bedrijf, onze producten of over onze dienstverlening? Wat u ook wilt weten: vraag het ons gerust. Hartelijk dank voor uw interesse. We staan voor u klaar.

    Uw contactgegevens

    Over artrose

    Met artrose bedoelen we de aantasting van het kraakbeen in een gewricht en de hierdoor veroorzaakte afwijkingen aan het bot. Artrose is de meest voorkomende gewrichtsaandoening. Patiënten met artrose kunnen bepaalde gewrichten niet meer bewegen zonder pijn te ervaren. De gewrichten doen pijn, zwellen op en raken ontstoken. Artrose treedt met name op in de heupen, knieën en handen, maar ook alle andere gewrichten zijn vatbaar.

    Onze gewrichten voeren dagelijks duizenden bewegingen uit. Gewrichtsvloeistof, dat in het synoviale membraan geproduceerd wordt, maakt deze bewegingen eenvoudiger en beter. Harde en plotselinge bewegingen worden als een schokdemper door het aanwezige kraakbeen in het gewricht geabsorbeerd. Gewrichten voeren belangrijke bewegingen uit en voorkomen juist ongewenste bewegingen.

    In het beginstadium van artrose raakt het kraakbeen beschadigd. Deze beschadiging betreft meestal een klein oppervlak van zo’n twee vierkante centimeter. De schade blijft aanvankelijk beperkt tot de buitenste laag van het kraakbeen. Na verloop van tijd worden echter botafwijkingen zichtbaar op röntgenfoto’s. Wanneer de botten zelf niet beschadigd raken, is er weliswaar sprake van beschadigd kraakbeen maar spreken we niet van artrose. Tussen het beginstadium en het vergevorderde stadium verstrijken doorgaans meerdere jaren die ook wel als tussenstadium bestempeld worden. Het gewricht vertoont weliswaar sterkere afwijkingen dan in het beginstadium, maar minder dan in het vergevorderde stadium. In het vergevorderde stadium is het kraakbeen niet alleen beschadigd en daarmee aangetast, maar zelfs door slijtage volledig verdwenen. De vrijliggende botten van het gewricht staan nu in direct contact met elkaar, de tussenliggende laag is volledig verdwenen. In het vergevorderde stadium is het bot harder en dikker. Dit is ook duidelijk waarneembaar op röntgenfoto’s. Aan de randen van het gewricht bevinden zich omvangrijke vervormingen aan het bot die het gewricht breder maken. Deze vervormingen kunnen bij bepaalde bewegingen pijn veroorzaken. Deze pijn kan eventueel uitstralen naar andere lichaamsdelen.

    Experts vermoeden dat bij ongeveer de helft van de patiënten die aan artrose lijden de aandoening veroorzaakt wordt door jarenlange overbelasting. Bij ongeveer 30 procent van de patiënten is artrose het gevolg van een ongeval, bijvoorbeeld thuis, in het verkeer, tijdens het sporten of op het werk. Bij slechts 20 procent is een foute positie of zwak onderdeel van het gewricht de oorzaak. In dergelijke gevallen manifesteert artrose zich al op jonge leeftijd.

    Artrose staat bovenaan de lijst van gewrichtsaandoeningen. Ongeveer vijf miljoen Duitsers lijden aan deze ziekte ‒ en de tendens is stijgend. Ongeveer twee miljoen Duitsers ervaren iedere dag pijn in hun gewrichten, zoals heupen of knieën. Maar ook andere gewrichten kunnen aangetast zijn. Jonge mensen hebben minder last van artrose dan ouderen. Vervormingen aan het gewricht als gevolg van artrose komen slechts voor bij ca. 4 procent van de 20-jarigen. Bij mensen boven de 70 ligt dit percentage flink hoger en bedraagt het 80 procent. Artrose kent verschillende verschijningsvormen. Heupartrose komt zowel bij mannen als vrouwen in gelijke aantallen voor. Artrose in de kniegewrichten en vingerkootjes komt bij vrouwen dubbel zo vaak voor dan bij mannen. Alleen al in Duitsland hebben meer dan twee miljoen mensen een kunstgewricht. Ieder jaren worden daar ongeveer 12.000 schouders, 200.000 heupen en circa 150.000 knieën vervangen door kunstmatige exemplaren.

    De gevolgen van artrose zijn onder andere pijn, verdikkingen, vervormingen, chronische en terugkerende ontstekingen en stijve gewrichten. De klachten treden in het begin slechts af en toe op en worden in de loop van de jaren heviger. Vooral na een langere periode van rust hebben patiënten last van pijn en stijve gewrichten. Na een beetje beweging treedt meestal verbetering op. Veel patiënten hebben het gevoel dat hun pezen te kort zijn en kunnen hun gewrichten daardoor niet volledig strekken. De gewrichten worden steeds stijver naarmate het ziektebeeld vordert en zijn dan steeds moeilijker te bewegen. Iedere beweging, hoe klein ook, gaat gepaard met hevige pijn. De pijn treedt ook op wanneer het gewricht niet bewogen wordt. Een goede nachtrust is hierdoor niet meer mogelijk. Geleidelijk aan raken steeds meer onderdelen van het gewricht beschadigd. Banden, kraakbeen, pezen en bot zijn voortdurend aan verandering onderhevig.

    In Duitsland wordt ieder jaar meer dan zeven miljard euro uitgegeven aan de behandeling van artrose. Aandoeningen aan botten en gewrichten vormen zo de op twee na grootste kostenpost van het Duitse gezondheidsstelsel.

    Iedere behandeling heeft tot doel om pijn te bestrijden en de bewegingsvrijheid te herstellen. We onderscheiden daarbij tussen operatieve en conservatieve behandelingen. Conservatieve behandelingen richten zich met name op de ontlasting van de aangetaste gewrichten en het voorkomen van overbelasting en foute belasting. Fysische therapie wordt ook toegepast tijdens het revalidatieproces. De therapie versterkt de spieren waardoor ook de gewrichten beter ondersteund worden. De toediening van ontstekingsremmers en pijnstillers maakt onderdeel uit van de behandeling. In zware gevallen wordt wel cortison voorgeschreven. Hierbij moet echter rekening gehouden worden met eventuele bijwerkingen.

    Wanneer een patiënt hevige pijn ondervindt en hij nauwelijks in staat is zich te bewegen, is een operatieve ingreep vaak aan te raden. Hierbij wordt het betreffende gewricht meestal vervangen door een kunstgewricht.

    De fysische vasculaire therapie BEMER is een moderne therapie waarbij de beperkte doorbloeding van de kleinste bloedvaten verbeterd wordt door de lichaamseigen herstelmechanismen te stimuleren. Het wetenschappelijk gevalideerde en effectieve procedé zorgt ervoor dat zuurstof en voedingsstoffen het weefsel en de orgaancellen bereiken en dat afvalstoffen vervolgens weer afgevoerd worden. Via elektromagnetische velden worden speciale stimulerende signalen door het lichaam verstuurd. Deze richten zich uitsluitend op de eigen ritmische beweging van de haarvaten en mogen niet verwisseld worden met een traditionele magneetveldtherapie waarvan de werking niet aangetoond is. Hetzelfde geldt voor de lichtdouche. Hoewel beide therapieën gebruik maken van licht als fysisch medium, mag de lichtdouche niet vergeleken worden met een doelgerichte lasertherapie.